5 weken zwanger
Ben je nu gewoon later ongesteld vanwege dat weekendje Londen, of ben je toch zwanger? Het is soms heel lastig om uit te maken wat er aan de hand is.
Tijdens het telefonisch spreekuur word ik gebeld door Femke. Ik ken haar niet en ze zit ook nog niet in onze praktijk. Ze vertelt dat ze denkt dat ze zwanger is. Ze is altijd heel regelmatig ongesteld en nu al 5 dagen te laat. Vannacht had ze bij het plassen wat rozige afscheiding. Ze wil graag van mij horen of ze nu toch ongesteld wordt of dat ze zwanger is.
Omdat wij de zwangerschap in weken uitdrukken en onze telling begint bij de eerste dag van de laatste keer dat je ongesteld was, ben je bij 5 dagen over tijd ‘al’ een kleine 5 weken zwanger.
Terwijl jij er net achter bent dat je zwanger zou kunnen zijn en je een zwangerschapstest overweegt, gieren de zwangerschapshormonen al behoorlijk door je lichaam. De baby, in dit stadium nog een embryo genoemd, is qua grootte niet veel meer dan een maanzaadje. Het is ongelooflijk dat je je door zo’n maanzaadje al zo zwanger kunt voelen, alhoewel dat zeker niet voor iedere zwangere geldt.
Je kunt al wat misselijk zijn of gevoelige borsten hebben en ook kun je last krijgen van obstipatie (moeizame stoelgang) en een enorme vermoeidheid. Naast de bekende lichamelijke kwalen, kun je je ook heel labiel en emotioneel voelen. Het kan zijn dat de leeuw in je ontwaakt en je grauwt en snauwt naar iedereen die in je buurt komt, maar je kunt ook heel huilerig worden.
Femke had nog geen test gedaan, dus het was lastig om haar te kunnen zeggen wat er aan de hand zou kunnen zijn. Ik vroeg haar of ze iets van veranderingen in haar lichaam voelde. Het bleek dat ze het alleen heel erg koud had sinds een week, dus dat bracht ons niet veel verder. Ze had daarnaast geen buikpijn, geen kramperig gevoel alsof ze ongesteld moest worden en ook geen gemeenschap gehad de afgelopen dagen. Ik adviseerde dat het toch het handigst zou zijn om een zwangerschapstest te doen. Dat het beetje roze afscheiding wat ze had niets hoefde te zeggen en ze wel degelijk zwanger zou kunnen zijn.
Bloedverlies vroeg in de zwangerschap komt heel vaak voor. Het kan zijn dat er een innestelingsbloeding plaatsvindt, een klein beetje bloedverlies als gevolg van het moment dat het in de eileider bevruchte eitje aankomt in de baarmoeder en zich daar innestelt in de wand van de baarmoeder. Ook kan het zijn dat de baarmoedermond gevoelig is, doordat er een poliepje zit of gewoon door de extra doorbloeding vanwege de zwangerschap. Hierdoor kun je wat bloedverlies krijgen na een vrijpartij of als je flink gesport hebt bijvoorbeeld. Daarnaast kun je een infectie hebben zoals bijvoorbeeld chlamydia die het bloedverlies kan veroorzaken.
Maar bloedverlies kan natuurlijk ook altijd duiden op een wat uitgestelde menstruatie of een vroege miskraam.
We spraken af dat Femke terug zou bellen als ze een test had gedaan of als er fysiek iets veranderde. Ik gaf haar het spoednummer voor het geval ze ons nodig zou hebben.
Voor Femke werd het snel duidelijk. Diezelfde avond kreeg ze buikpijn en wat meer bloedverlies. Ze belde met de dienstdoende verloskundige, Annegot, die even bij haar langs ging. Het was duidelijk dat Femke een miskraam had. De buikpijn was in de loop van de middag erger geworden en ineens was het alsof ‘de sluizen werden opengezet’. Na een aantal stolsels zo groot als knikkers te hebben verloren, was Annegot net bij haar toen ze het laatste stolsel verloor. Daarna nam het bloedverlies en ook de pijn in haar buik vrijwel direct af. Annegot zei haar dat ze lekker met een warme kruik naar bed moest gaan en dat ze eventueel paracetamol kon nemen als ze nog buikpijn had, maar dat ze niet verwachtte dat dat nodig zou zijn. Haar lichaam had het eigenlijk voorbeeldig gedaan.
Femke vond het lastig te accepteren dat ze een miskraam had gehad. Het voelde toch als falen van haar lichaam en ze zat met veel vragen over de reden van de miskraam. Had zij iets verkeerd gedaan? Was de baby niet goed waardoor ze een miskraam had? Kon haar lichaam niet zwanger zijn? Wat nu als ze nog een keer zwanger zou worden?
Het zijn vragen die vaak spelen als iemand een miskraam heeft. We kunnen meestal niet zeggen wat de specifieke oorzaak was, maar uit onderzoek is wel gebleken dat de meeste miskramen ontstaan doordat er een chromosoom afwijking bij de baby is. Deze oorzaak is meestal toevallig ontstaan bij de bevruchting van de eicel. Dit leidt tot een stoornis in de aanleg van de zwangerschap waardoor de zwangerschap niet verder kan groeien en wordt afgestoten.
Een miskraam overkomt je en kun je niet voorkomen. Wil je na een miskraam opnieuw zwanger worden dan is het wel verstandig om zo gezond mogelijk te leven. Dit betekent gezond en gevarieerd eten, zuinig met alcohol en liever helemaal geen alcohol in de 2e helft van de cyclus, niet roken en geen medicijnen innemen zonder overleg. Er wordt geadviseerd om al voor de zwangerschap te starten met het nemen van 0,4 mg foliumzuur per dag. Foliumzuur vermindert niet de kans op een miskraam, maar wel de kans op het krijgen van een kindje met een open rug, hartafwijking, gespleten lip, kaak en gehemelte.
De verwerking van een miskraam varieert sterk per persoon. Zeker als je de zwangerschap nog niet wereldkundig had gemaakt, kan het verwerken een eenzame gebeurtenis zijn. Je vrienden en collega’s weten niet wat je doormaakt. Praat erover met je intimi, dat helpt meestal. Ook als je het al wel had verteld, kunnen de goedbedoelde opmerkingen van mensen in je omgeving heel erg kwetsend zijn. Mocht je hulp willen hebben bij de verwerking van je miskraam, dan kun je altijd contact opnemen.
Femke belde nog een paar keer naar de praktijk om vragen te stellen, maar vooral ook om even te kunnen kletsen. Ze knapte snel weer op en wilde graag een nieuwe poging gaan wagen. Ruim 3 maanden later belde ze de praktijkassistente Jolanda om een intake in te plannen. Ze was 6 weken zwanger en had die ochtend een kloppend hartje op de echo gezien.
