De innestelingsbloeding
Ik weet nog heel goed dat ik als 15 jarig meisje in de voortplantingslessen biologie enorm gecharmeerd was van de innesteling. Ik vond het magisch dat er één zaadcel was uitverkoren om de heilige graal, het eitje, te veroveren en dat daarna die bevruchte eicel zich ging innestelen in de baarmoeder. Vond ik zó gezellig klinken, lekker innestelen, lekker in dat warme baarmoedertje.
Toen ik uiteindelijk de lessen embryologie voor de studie verloskunde volgde, was er voor romantiek weinig plaats. De magische bevruchting werd gereduceerd tot het volgende; “Wanneer in het distale derde deel van de tuba de zaadcel de zona pellucida van de eicel heeft gepenetreerd en de conceptie heeft plaatsgevonden, blijft de staart van de spermacel achter in de zgn. perivitelline ruimte.”
En over de innesteling wordt in ‘de Kloosterman’ (de Bijbel, in mijn tijd, voor verloskunde studenten) het volgende geschreven: “Ongeveer 6 dagen na de bevruchting heeft het ei de tuba (eileider) gepasseerd en komt in de uterus (baarmoeder) holte. De buitenste cellaag, de trofoblastcellen, penetreren het endometrium (slijmlaag van de baarmoederwand) dat nu decidua heet. De cellaag van het endometrium sluit zich weer boven het ei”.
Met andere woorden, de allersnelste super macho spermatozoa wint de race om te bevruchten van al zijn potentiële broertjes en zusjes, tekent daarmee voor het treurige einde van deze groep en als de dan bevruchte eicel als een klompje cellen aankomt in de baarmoeder, vreet het zich als een parasietje in, in de slijmlaag van de baarmoeder.
Gewoon keihard, survival of the fittest!
Wat gebeurt er precies bij de innesteling?
Elke maand tijdens je menstruatie cyclus bereidt je baarmoeder zich voor op een eventuele zwangerschap. Tijdens de ovulatie (eisprong) wordt ondertussen het slijmvlies van de baarmoederwand dikker onder invloed van de hormonen oestrogeen en progesteron om zich voor te bereiden op een eventuele innesteling van een bevruchte eicel. Wanneer er tijdens je menstruatiecyclus geen bevruchting plaats vindt sterft het baarmoederslijmvlies af en wordt het na ongeveer twee weken door het lichaam uitgestoten. Je menstrueert.
Maarrrrr, is er wél een bevruchting geweest, dan begint de eicel zich te delen. Dit bolletje cellen wordt via de eileider naar de baarmoeder gewerkt, om zich vervolgens in te nestelen in het slijmvlies van de baarmoederwand. Dat is een delicaat proces wat er voor zorgt dat het zwangerschapshormoon (HcG) wordt aangemaakt. Je zou nu al een zwangerschapstest kunnen doen. Deze test meet namelijk het HcG in je lichaam. De test is wel wat betrouwbaarder als je wacht tot je ongesteld had moeten worden.
De innesteling vindt ongeveer 8 dagen ná de bevruchting plaats. De meeste vrouwen merken niets van de innesteling. Sommige vrouwen kunnen iets ‘kramperigs’ in hun onderbuik voelen alsof ze ongesteld moeten worden. Ook kun je door het innestelen van het eitje wat bloed verliezen, de innestelingsbloeding genaamd.
Als je een onregelmatige cyclus hebt of je houdt het allemaal niet zo bij, kun je zo’n innestelingsbloeding verwarren met een menstruatie, alhoewel het bloedverlies veel minder is en ook minder lang duurt. Bovendien komt het ook een week eerder dan je je menstruatie zou verwachten als je wél een regelmatige cyclus hebt.
Het zwangerschapshormoon HcG is ook verantwoordelijk voor de zwangerschapsverschijnselen. Verschijnselen kunnen zijn: misselijkheid, gevoelige borsten en stemmingswisselingen. Sommige vrouwen ervaren ook lichte rugpijn of steekjes/krampjes in hun baarmoeder. Een vaak gehoord symptoom is ook een overweldigende vermoeidheid.
Probeer zoveel mogelijk toe te geven aan die vermoeidheid, slaap het eruit! Hoe meer je je eraan over kunt geven hoe minder je last zult hebben van alle mogelijke kwaaltjes.
