Geboortecentrum Amsterdam

Mary-Elliz Sheridan

  • Jun 30 2021

    Ongesteld en toch zwanger

    By

    Dat het soms niet zo makkelijk is om de eerste dag van je laatste menstruatie vast te stellen bleek wel uit het verhaal van Imke. De assistente had een eerste afspraak voor haar gemaakt met daarbij de aantekening ‘onduidelijke zwangerschapsduur’. Meestal komen we een heel eind door de menstruatiecyclus goed uit te vragen, maar dat bleek in dit geval niet zo simpel.

    Imke vertelde tijdens de intake dat ze vorige week weer ongesteld was geworden, ondanks dat ze 2 maanden geleden een positieve zwangerschapstest had. Ze had inmiddels een kapitaal uitgegeven aan zwangerschapstesten omdat ze steeds ongesteld werd maar zich wel zwanger voelde. De tests wezen ook keer op keer uit dat ze zwanger zou zijn. Haar vriend was er inmiddels een beetje klaar mee en opperde nu eens een keer een afspraak te maken met iemand die er verstand van heeft. Via de huisarts waren ze bij ons terecht gekomen.

    Ongesteld en toch zwanger

    Ik vroeg Imke wanneer ze zelf dacht dat ze zwanger was geworden en ze vertelde dat ze dacht dat ze zo’n 12 weken moest zijn. Dat klopte ook met de eerste positieve zwangerschapstest. Ik vroeg haar naar de laatste 2 menstruaties. Dat bleken bloedingen te zijn geweest waarbij ze, net als bij haar menstruaties ongeveer 6 dagen bloedverlies had. Het enige verschil was dat er nu alleen wat bruinig bloedverlies was geweest en ook wat minder dan anders. Ik vroeg haar of ze normaal gesproken veel pijn had tijdens haar menstruaties. Dat was niet het geval en de laatste 2 keer had ze helemaal geen pijn gehad.

    Ik vertelde haar dat als ze echt al 12 weken zou zijn, het dan mogelijk zou moeten zijn om haar baarmoeder net boven het schaambotje te kunnen voelen en dat we dan ook hoogstwaarschijnlijk het hartje van de baby zouden kunnen horen. Ik onderzocht haar buik en er was duidelijk een baarmoeder te voelen die qua grootte overeen kwam met zo’n 12 tot 13 weken zwangerschap. Ook kon ik heel duidelijk een kloppend hartje laten horen.

    Een termijnecho

    We spraken af dat Imke zo snel mogelijk een termijnecho zou laten maken zodat we een uitgerekende datum zouden kunnen vaststellen. Daarnaast vroeg ik hun of ze informatie wilden over prenatale onderzoeken. Alles kwam in een flinke stroomversnelling omdat het toch wel erg waarschijnlijk was dat Imke al zo’n 12 weken zwanger was. Daardoor was er niet zoveel tijd om nog uitgebreid na te denken over het doen van prenataal onderzoek. De mogelijkheden die je hebt zijn een combinatietest of een NIPT. De echo die bij de combinatietest gedaan wordt om de dikte van de nekplooi bij de baby te bepalen vindt plaats tussen 11 en 13/14 weken.

    Je bloed laten prikken voor de NIPT kun je laten doen vanaf 11 weken. Dus deze test kan ook nog als je al 15 weken of nog verder zwanger bent. Het is vaak fijner om de test zo snel mogelijk te doen zodat je, mocht daar reden voor zijn, nog tijd hebt om de zwangerschap af te laten breken.

    Voor Imke en haar vriend was het makkelijk. Zij hadden helemaal geen behoefte om een test te laten doen, dus ze zou een termijn echo laten maken en het daar bij laten. Ze wilde wel graag de 20 weken echo laten doen, maar dat volgde later pas. Ik nam wat bloed bij haar af om haar bloedgroep en rhesusfactor te bepalen, een aantal infectieziekten op te sporen en haar ijzergehalte vast te laten stellen. Een kleine week later wees de termijnecho uit dat Imke inderdaad al 13 weken en 2 dagen zwanger was.

     

  • Mar 04 2019

    Informatieavond over de bevalling

    By

    Eens in de maand, op donderdagavond, organiseren wij een informatieavond over de bevalling voor alle zwangeren en hun partners. Natuurlijk wordt veel informatie ook verstrekt tijdens een zwangerschapscursus. Toch wordt de informatieavond van de verloskundige altijd gezien als een soort generale repetitie voor de bevalling. Vanavond was het mijn beurt om de avond te presenteren.

    Om 19:30 druppelen de laatste stellen binnen en kan de avond beginnen. Ik heet iedereen welkom en herken o.a. Kelly, die samen met haar moeder Bep op de voorste rij zitten.

    Ik ben dol op de inmiddels 35 weken zwangere Kelly. Zij en Bep zijn geboren en getogen in de Jordaan. Kelly is het resultaat van een one-night-stand van haar moeder zo’n 25 jaar geleden, en ook Kelly is zwanger geraakt door iemand met wie ze slechts een korte relatie had, maar die “er verder niet toe doet”.

    De intake; een uitgebreide kennismaking

    Zij kwam de eerste zwangerschapscontrole bij mij voor de intake. Dat is een uitgebreide kennismaking waarin ik als verloskundige zo goed mogelijk inventariseer hoe de zorg voor de zwangerschap en bevalling van Kelly het best kan worden geregeld. Bep was ook mee en al tijdens die eerste kennismaking was het een gezellige boel. Beide dames namen geen blad voor de mond en woonden hun hele leven al samen. Ze moesten er ook allebei niet aan denken dat dat ooit niet meer het geval zou zijn. Van hun kleine 3 kamerappartement boven de kapperszaak in de Jordaan zouden ze met wat aanpassingen prima een 3 persoonsappartementje kunnen maken, zodat “die kleine” er straks ook bij in kon.

    Bep was haar hele leven kapper geweest en Kelly had de zaak 2 jaar geleden van haar overgenomen. Bep knipte nu nog wat oudjes in het bejaardenhuis of thuis en hielp in de zaak als het erg druk was. “Wassen en watergolven doe ik bij die ouwe mensjes thuis, die laat je toch niet aan hun lot over. Is hun enige afleiding in de week. Ik ken ze al jaren en dan kunnen ze weer even lekker kletsen over hun ouwe moeder. Die al jaren dood is maar daar hebben ze geen erg meer in. Ach en ik klets gewoon een beetje met ze mee, vinden ze fijn”. “Ja en Kel doet die zwanger gemaakte tienermeisjes die bij ons om de hoek zitten voor weinig. Zo hellepen we mekaar. Zo zijn wij opgevoed.” Goud waard met z’n tweeën.

    Beide hoogblond geverfde dames zitten goed in de lak en luchtjes, grapjes makend met elkaar te wachten tot het begint.

    Ze voorzien de avond voortdurend van hun commentaar, wat regelmatig veel gelach veroorzaakt. Ze zijn heel komisch met z’n tweeën en feilloos op elkaar ingespeeld.

    Onderdeel van de informatieavond: Harde buiken of weeën

    Op een bepaald moment ben ik toe aan de uitleg over het verschil in harde buiken en echte weeën. Ik vertel dat je vanaf het begin van de zwangerschap al harde buiken kunt hebben. De baarmoeder is een holle spier die, wanneer er ‘iets’ in zit, gaat krampen om dat er uit te krijgen. Ook als je niet zwanger bent werkt dat zo. Je wordt elke maand ongesteld, de baarmoeder krampt om het opgebouwde slijmvlies er uit te werken als er geen bevruchting heeft plaatsgevonden. Ook als er een ontsteking in je baarmoeder zit krijg je krampen zodat de ontsteking weggewerkt wordt. Een anticonceptie spiraaltje is er door een krachtig krampende baarmoeder al menig keer uitgewerkt. Ik legde uit dat je tijdens de zwangerschap hormonen aanmaakt die er voor zorgen dat de baarmoeder niet te hard gaat krampen waardoor wordt voorkomen dat je voortijdig de baby verliest.

    Daarna vertelde ik dat je ook tijdens een orgasme vaak een samentrekking van de baarmoeder kan hebben. Als de zwangerschap al aardig gevorderd is dan kan zo’n kramp soms wel een minuut of drie aanhouden.

    Bep op de voorste rij liet dat even tot zich doordringen en zei toen hard genoeg voor de rest van de zaal met haar fantastische plat Amsterdamse accent: “ohw, 3 minuten, doe mij zo’n lovert,”.

    Waar een informatieavond al niet goed voor is!

     

     

  • Aug 12 2018

    Prenatal test or not?

    By

    ‘I really have no idea what to do! Last time I did that combination test and had a bad result. I was miserable for 3 weeks thinking that there was something wrong with our baby, that we might have to terminate the pregnancy. Turned out everything was fine after all. I told Mark that I never wanted that again. So now I don’t know anymore.

    PRENATAL TEST OR NOT?

    Floor has just become pregnant again. They are very happy with this new pregnancy but are faced with a dilemma: to do a prenatal test or not? Last time after the combination test they found that they had an increased risk of having a baby with Edwards syndrome. One of the 3 syndromes that are examined with the combined test.

    Edwards syndrome is a chromosomal abnormality associated with severe physical and mental abnormalities in the baby. From a jubilant mood because of the pregnancy, they plunged into a pool of uncertainty, sadness and fear. A follow-up test eventually revealed that no abnormalities were found in their baby after all. Floor had a very difficult time during that first pregnancy. She did not dare to trust that her baby was indeed well, and that had quite an impact on her pregnancy. She was constantly worried, had all kinds of symptoms and was by no means a happy pregnant person. She finally gave birth to a healthy baby girl at just over 41 weeks of pregnancy, after a lengthy, difficult delivery in the hospital.

    It had taken 3 years before she and Mark dared a second pregnancy. Now the time had come and at 8 weeks of pregnancy I had to ask her again if she wanted to be informed about the prenatal tests that are possible. In any case, she and Mark did want the information so I told them about the NIPT and the combination test.

    WE DO NOT GIVE ADVICE

    I told Floor and Mark as objectively as possible about the pros and cons and the differences between each prenatal test. They both visibly struggled with the subject and wanted to know what my advice was. We are often asked that, but we are very clear about that: we do not give advice. The considerations are too personal and everyone has to make their own decision.

    Because I noticed that they couldn’t make up their minds, I told them that they didn’t have to decide yet, that they still had more than three weeks to do so. I also told them that nobody forced them to do a test at all. So that was also an option. The next time I saw Floor again she was 22 weeks pregnant. The previous 2 checkups she had been with my colleague and I read in her file that she and Mark had decided not to have any testing at all this time.

    DECIDED NOT TO DO A PRENATAL TEST

    I naturally asked her about their struggle and how the decision felt now. Floor said radiantly that she felt super good and was very happy that she had not had a test done. That she was all confidence and very much enjoying this pregnancy. She was indeed remarkably relaxed and had no pregnancy symptoms. All the check-ups were fine and she left the door as excited as she had come in.

    Her pregnancy was going very well and at 39 weeks she told me that she was very much looking forward to giving birth. She had done an abbreviated yoga course and was still confident despite the difficult previous delivery.

    The next evening at ten o’clock my shift phone rang. Mark told me that Floor had been having contractions since that afternoon and that she would like me to come and take a look. I went over and saw that Floor was indeed having good contractions. I sat down with her while Mark was busy with their oldest daughter and noticed that she was very relaxed handling the contractions. It was clear that it would not take very long anymore and the contractions were growing in strength.

    They had planned to deliver in the hospital but when I asked Floor after an hour if she wanted to go that way, she asked if she couldn’t stay home for a while. I told her that she was really starting to have good contractions now and that if she stayed here any longer she might not be able to get to the hospital in time. I added that there was no objection at all to staying home and that it might also be relaxing for Pientje, their daughter. She looked at me startled and asked if I meant that she would give birth at home. I said that I did indeed mean that and that there were no medical reasons not to. As the contractions claimed their attention every 3 minutes, Mark came in with Pientje on his arm.

    A HOME BIRTH

    I told Mark that Floor was considering not going to the hospital anymore and Mark responded wonderfully. He told Floor that he thought it was a very good idea, that he was sure she would be fine and that he had complete confidence in it. From then on, there was no stopping them. The contractions took control and Floor had to pull out all the stops to handle them well. She did great. I ran to my car to get all the supplies for a home birth and Floor toiled through the intense contractions. In no time, everything was ready, the maternity nurse was on her way and Floor was climbing onto the birthing stool because she was pushing. Mark sat behind her and supported her perfectly. Little Pien of almost 4 came and sat next to me and found it all very interesting.

    I WANT ANOTHER ONE!

    Ten minutes later Floor got an enormous urge to push and while she gave in very gently, Pien and I soon saw a piece of the baby’s head appear. Pien did not change her mind and very carefully put her hands on the head. Like an accomplished midwife, she gently said to her mother what she had heard me say the whole time: “good Floor. During the next contraction, her little brother was born. A shiny, sturdy little guy who gave a little cry and then thought it was okay. I dried his wet body and then he was subjected to a careful inspection by his mother and big sister. Pien thought he was dirty because there was blood in his hair but Floor was over the moon. She turned to Mark and said, “I want another one”.

     

  • May 23 2018

    Zwangerschapsmisselijkheid

    By

    Helen is 10 weken zwanger. Ze belt naar ‘t telefonisch spreekuur om te vertellen dat ze hondsberoerd is en niks binnen kan houden.

    Ze vindt er niks aan, dat zwanger zijn en vraagt me wanneer die zwangerschapsmisselijkheid over zal zijn. Ik vertel haar dat de misselijkheid meestal verdwijnt na 12 weken, maar dat het ook langer kan duren. “Oh nee” kreunt ze, “dit is zo ellendig”. Ik vraag haar of ze echt helemaal niets binnen kan houden omdat dat natuurlijk wel echt vervelend is. Ze zegt dat ze alleen water, soms een peer en af en toe wat yoghurt kan eten zonder dat dat er direct weer uit komt. Ik vraag haar of ze merkt of het het ene moment slechter gaat dan het andere. Ze zegt dat het niets uitmaakt. Ze is wel erg druk op haar werk en wil daar nog niet zeggen dat ze zwanger is, zodat ze ook niet de rust pakt die haar lichaam nu heel erg nodig heeft.

    Zwangerschapsmisselijkheid door drukte

    Vaak zijn zwangerschapskwalen, waaronder extreme zwangerschapsmisselijkheid, het gevolg van te weinig rust voor de zwangere. Een drukke baan, sociale verplichtingen, sporten, geen rekening houden met het feit dat je zwanger bent en de behoefte om stoerder te doen dan je lichaam aan kan, maken dat het lijf gaat protesteren. Je zou met een uurtje extra slapen, een middagdutje of een wat kortere werkdag al voor een hoop verlichting kunnen zorgen.

    Als de misselijkheid en het spugen zo erg wordt dat je niets meer binnen kunt houden en dat je ook nauwelijks meer plast, dan is er een medicijn wat je via de huisarts kunt krijgen, Emesafene. Ook hebben sommige vrouwen enorm veel baat bij een acupunctuur behandeling. Soms is het zelfs nodig om een tijdje opgenomen te worden in het ziekenhuis om via een infuus en heel veel rust even bij te komen.

    Zwangerschapsmisselijkheid betekent ook: goede hormonen

    Helen wordt niet erg blij van alle opties die ik aandraag en ze zegt dat ze eerst gaat proberen om wat meer rust te nemen. De klachten hebben sinds een week alle lol van de zwangerschap vergald. Ze gaat zich voorlopig maar even ziek melden want ze zit toch alleen maar op de W.C. Ze neemt zich voor om een slaapkuur te gaan doen. Ik zeg nog tegen haar, hopelijk als kleine troost, dat haar lichaam kennelijk overvloedig alle goede hormonen aanmaakt en dat de zwangerschap daarop gedijd. Dat vindt ze inderdaad wel fijn om te horen.

    Poor Kate

    Helen vindt dat ik die Engelse prinses Kate ook maar even een mailtje moet sturen. Ze vindt het maar zielig voor Kate dat ze bij al haar zwangerschappen zo beroerd is. “Ik wil mijn zwangerschap echt nog even geheim houden maar die arme Kate kan dat niet eens. Ze is altijd al openbaar kunstbezit en nu kan ze zelfs dit niet even alleen met die Willie van d’r geheim houden. Zo sneu”.

  • Apr 02 2018

    A miscarriage, an intense and emotional event

    By

    This morning during the telephone consultation I received a call from Marije. She was 9 weeks pregnant and had had her first check-up last week. Next Thursday she would have her term ultrasound. This was Marije’s second time being pregnant. The previous pregnancy had ended early in a miscarriage, much to Marije and Sven’s distress. I was on duty when she called me over the weekend about 8 months ago. She had discovered some drops of blood in her underpants and asked what it could mean.

    Blood loss

    Blood loss, especially a few drops is very common. A lot of blood loss, and also if the color is bright red can indicate an upcoming miscarriage, but then there are usually other symptoms as well. There is usually a good explanation for some blood loss early in pregnancy. It certainly does not always have to be an announcement that things are going wrong. Your cervix is very well circulated in pregnancy so some bleeding can very easily occur if there is some pressure on the cervix. This can happen, for example, during lovemaking, if you have hard stools or have been busy and had to do a lot of lugging and lifting.

    A miscarriage

    As midwives, we are actually only really concerned about blood loss so early in pregnancy if it is accompanied by pain in your abdomen. That may indicate that the uterus is cramping to work the fetus out. That embryo, although there is usually only an empty amniotic sac which is also very irreverently called a “windei,” grew until about 6 weeks and then stopped developing for mostly unknown reasons. Because your body is ruled by hormones, it takes a while for all systems to understand that something has gone wrong and a miscarriage must be arranged. Hormones are strong but slow messengers, taking about 2 weeks to organize a miscarriage. An initial symptom of an approaching miscarriage may very well be some blood loss. So you cannot reassure someone if this occurs.

    Fortunately, blood loss usually says nothing

    During that first pregnancy, when I had her on the phone with some blood loss, I told Marije that blood loss at this stage is very common and that fortunately it usually says nothing. Of course, I also told her to wait and see if any other symptoms would appear. She asked what she could expect and I explained to her that a sweeping sign would be if it included abdominal pain. If it really becomes a miscarriage then she will have cramps and increasing blood loss. Right now it was still some dark brown, but that would then probably start to change to bright red blood loss. I asked her to call me back if that happens, but also if she gets a fever. I also told her to use pads and no tampons to avoid any infection.

    At 1:00 that night she called me in a panic that she was having a menstrual-like feeling and more blood loss. I told her I would come to her and that if the bleeding got worse she should sit on the W.C. and not flush it away. That way I would be able to estimate the amount of blood loss a little easier, but also recognize a possible fetus.

    Contractions in a miscarriage

    Half an hour later I was with them and it was clear that Marije was having contractions. You also get contractions from a miscarriage. In fact, a miscarriage often goes like a birth and the whole process is very similar to that. It usually starts somewhat unclear; some loss of blood (signs of childbirth) then the cramps (contractions) start and increase in intensity. Because the cervix has to open up to work the foetus and placenta out, you have to open up a little. The blood loss but especially the cramps work towards a kind of climax (full dilation and urge to push in childbirth) and with a last violent cramp “the miscarriage” is worked out. Unlike in childbirth, in a miscarriage the fetus, placenta and amniotic sac are expelled all at once. The cramps then quickly decrease in intensity and the blood loss also quickly subsides.

    An intense and emotional event

    That a miscarriage is an intense, emotional event had also become clear to Marije and Sven. Even now, or rather now again, with their second pregnancy they were very wary and did not dare to tell their family and friends the good news. Even though Marije had all the pregnancy symptoms you could imagine, she still needed confirmation that she was fine. She called the telephone office to ask if it was normal that since yesterday she was suddenly much less nauseous. Her breasts were also less painful. She was very afraid it was not going well again.

    I told her that that really happens often, that that is not a sign that something would be wrong. I also told her that I would be happy to arrange an ultrasound for her so she would have confirmation that everything was okay. Four hours later she was able to go to the ultrasound center and they saw a beating heart and a beautiful fetus. Of course, things can always go wrong, even at 40 weeks, but when you see a beating heart on the ultrasound and, according to the measurements taken at the ultrasound, the pregnancy is as big as you expected, that is a very good sign of a vital pregnancy.

  • Feb 20 2018

    Getting pregnant

    By

    This morning as I was about to enter our midwife’s office I saw her again. The blonde woman I had seen hanging around our street a number of times aimlessly. As I walked past her I said a friendly hello and asked if I could help her with anything. She was a little startled and as she quickly walked on she said something along the lines of “if only it were so”. That intrigued me and the phrase kept running through my head all day.

    GETTING PREGNANT

    The next time I saw her I asked her what she had meant by that answer. She told me that she had been trying to get pregnant for three years and that unfortunately it still hadn’t worked out. That she thought it was such a nice and happy little street with all those babies and beautiful pregnant bellies. Midwives suddenly sprinting out of the practice building with full bags to run to a delivery. She even knew that when the flag hung out at the Birth Hotel, another new baby had been born in the Birth Alley. Being around here made her feel a little part of it.

    I asked her what all she had tried to get pregnant, to which she replied “do you have a minute?”. I didn’t because my consultation hour was about to begin. I asked her if she might like to come and have a quiet talk about her attempts to get pregnant. We could then make an appointment at our “child-bearing consultation hour. She agreed and a week later she could come for an appointment.

    UNFORTUNATE

    Gea, her name, appeared to have decided, together with her husband Peter, not to do any “tomfoolery” as she called it in order to get pregnant. If it didn’t work out spontaneously, they agreed to accept it. Still, Gea looked very unhappy and was almost in tears as she told her story. It turned out that she had read up on the subject. She had been charting her menstrual cycle for the past two years and had figured out what her fertile days were. I asked her during the consultation to get a good idea of what might be going on.

    IRREGULAR CYCLE

    It turned out that Gea had a very irregular cycle and that Peter also flew all over the world because of his work as a pilot and was regularly away from home for long periods of time. Gea was often able to go with him because of her work as a freelance journalist, but she hadn’t really done that in the last year. She told me that she took the 14th day of her cycle as the fertile day. She told me that she had also read that you could have other symptoms that could tell you were fertile but that she had never been able to detect that properly in herself.

    I told her that her 14th day was not completely reliable due to her irregular cycle. You have ovulation and then 2 weeks later, if no fertilization took place, you get your period. So if your cycle is, say, 5 weeks then you were fertile 3 weeks after your first day of that last period. I also told her that just before ovulation the vaginal discharge becomes very clear and sticky. Furthermore, around your fertile days you often feel more like sex. Nature is thus helping reproduction a hand!

    HELP OF AN OVULATION TEST

    Since Gea’s cycle was really very irregular, I suggested she use an ovulation test. I told her that that really wasn’t a “frat” and that it could help her determine when she was fertile. At least it would show whether she had ovulation at all. I gave her some more tips and after an hour and a half she walked out the door with quite a bit of homework. We agreed that she would call me if she needed follow-up appointments.

    I first heard from her again four months later. Jolanda, our assistant, said I received greetings from a certain Gea, who was looking for a midwife. I called her right away and got an overjoyed Gea on the phone who told me she had taken a pregnancy test yesterday and it was positive. She hadn’t expected it at all because Peter had been away a lot again, but when she still hadn’t gotten her period after 8 weeks and had sore breasts, she took a test anyway. She said she had been feeling sick promptly and had also been uncomfortable for two weeks, but that no light had come on before because she was used to such an irregular cycle.

    She was over the moon and couldn’t believe her luck. She told me that Jolanda had already scheduled a first check-up appointment with me in just over a week. I can’t wait!

  • Feb 22 2016

    Het Geboortestraatje

    By

    Het laatste stukje van De Genestetstraat wordt ook wel het Geboortestraatje genoemd. Niet verwonderlijk, want bijna alle panden hebben te maken met zwangerschap en baby’s. Het is een groene plek in de stad. Blauwe regens omhelzen de gevels, in het midden een paar bomen en een zandbak.

    Op ieder raam het logo van Het Geboortecentrum: een loofboom. Het is een komen en gaan van kinderwagens en draagzakken. Geen haast, er is genoeg te beleven in de straat. In het café op de hoek is het op een doordeweekse dag al vroeg gezellig, met ouders die komen ontspannen na een cursus, na het shoppen in de Belly Baby winkel of na een consult. Omgeven door de grote stad heerst er in de groene Geboortestraat een dorpse sfeer. Hangt de vlag uit bij het Geboortehotel dan is er zojuist een baby geboren!