Ongesteld en toch zwanger
Dat het soms niet zo makkelijk is om de eerste dag van je laatste menstruatie vast te stellen bleek wel uit het verhaal van Imke. De assistente had een eerste afspraak voor haar gemaakt met daarbij de aantekening ‘onduidelijke zwangerschapsduur’. Meestal komen we een heel eind door de menstruatiecyclus goed uit te vragen, maar dat bleek in dit geval niet zo simpel.
Imke vertelde tijdens de intake dat ze vorige week weer ongesteld was geworden, ondanks dat ze 2 maanden geleden een positieve zwangerschapstest had. Ze had inmiddels een kapitaal uitgegeven aan zwangerschapstesten omdat ze steeds ongesteld werd maar zich wel zwanger voelde. De tests wezen ook keer op keer uit dat ze zwanger zou zijn. Haar vriend was er inmiddels een beetje klaar mee en opperde nu eens een keer een afspraak te maken met iemand die er verstand van heeft. Via de huisarts waren ze bij ons terecht gekomen.
Ongesteld en toch zwanger
Ik vroeg Imke wanneer ze zelf dacht dat ze zwanger was geworden en ze vertelde dat ze dacht dat ze zo’n 12 weken moest zijn. Dat klopte ook met de eerste positieve zwangerschapstest. Ik vroeg haar naar de laatste 2 menstruaties. Dat bleken bloedingen te zijn geweest waarbij ze, net als bij haar menstruaties ongeveer 6 dagen bloedverlies had. Het enige verschil was dat er nu alleen wat bruinig bloedverlies was geweest en ook wat minder dan anders. Ik vroeg haar of ze normaal gesproken veel pijn had tijdens haar menstruaties. Dat was niet het geval en de laatste 2 keer had ze helemaal geen pijn gehad.
Je kunt natuurlijk niet ongesteld worden en tegelijk ook zwanger zijn. Als er in de cyclus een eicel bevrucht wordt, nestelt dit eitje zich in het baarmoederslijmvlies. De hormonen die gezorgd hebben voor de opbouw van het baarmoederslijmvlies blijf je produceren en dus word je niet ongesteld.
Ik vertelde haar dat als ze echt al 12 weken zou zijn, het dan mogelijk zou moeten zijn om haar baarmoeder net boven het schaambotje te kunnen voelen en dat we dan ook hoogstwaarschijnlijk het hartje van de baby zouden kunnen horen. Ik onderzocht haar buik en er was duidelijk een baarmoeder te voelen die qua grootte overeen kwam met zo’n 12 tot 13 weken zwangerschap. Ook kon ik heel duidelijk een kloppend hartje laten horen.
Waarom dan toch bloedverlies tijdens de zwangerschap
Er zijn een aantal redenen waarom je bloedverlies kunt hebben als je zwanger bent. Meestal is dat onschuldig, maar toch is het altijd spannend. Natuurlijk associeer je bloedverlies in het begin van de zwangerschap met een mogelijke miskraam. Bel dus ook altijd met de verloskundige als je je zorgen maakt.
We zien vaak wat bloedverlies omdat de baarmoedermond supergoed doorbloed is als je zwanger bent. Een drukke dag, waarbij je veel gesjouwd, gesport of getild hebt, kan dan zorgen voor een gesprongen bloedvaatje in die baarmoedermond. Goed vergelijkbaar met bloedend tandvlees, wat ook vaak gebeurd en met precies dezelfde reden namelijk het goed doorbloed zijn.
Je kunt ook een infectie in je vagina hebben waardoor je wat bloed verliest of een onschuldig poliepje in de baarmoedermond. Bij een infectie heb je vaak ook andere klachten, zoals jeuk, afscheiding of pijn. Goed om dat te melden aan je verloskundige.
Gelukkig was dat allemaal bij Imke niet aan de orde. Zij voelde zich goed en ook had ze duidelijke zwangerschapsverschijnselen. Ze was misselijk, heel erg moe en had ineens enorm veel zin in chocolade ijs. Iets wat ze normaal gesproken helemaal niet lekker vond.
Een termijnecho
We spraken af dat Imke zo snel mogelijk een termijnecho zou laten maken zodat we een uitgerekende datum zouden kunnen vaststellen. Daarnaast vroeg ik hun of ze informatie wilden over prenatale onderzoeken. Alles kwam in een flinke stroomversnelling omdat het toch wel erg waarschijnlijk was dat Imke al zo’n 12 weken zwanger was. Daardoor was er niet zoveel tijd om nog uitgebreid na te denken over het doen van prenataal onderzoek. De mogelijkheden die je hebt zijn een combinatietest of een NIPT. De echo die bij de combinatietest gedaan wordt om de dikte van de nekplooi bij de baby te bepalen vindt plaats tussen 11 en 13/14 weken.
Je bloed laten prikken voor de NIPT kun je laten doen vanaf 11 weken. Dus deze test kan ook nog als je al 15 weken of nog verder zwanger bent. Het is vaak fijner om de test zo snel mogelijk te doen zodat je, mocht daar reden voor zijn, nog tijd hebt om de zwangerschap af te laten breken.
Voor Imke en haar vriend was het makkelijk. Zij hadden helemaal geen behoefte om een test te laten doen, dus ze zou een termijn echo laten maken en het daar bij laten. Ze wilde wel graag de 20 weken echo laten doen, maar dat volgde later pas. Ik nam wat bloed bij haar af om haar bloedgroep en rhesusfactor te bepalen, een aantal infectieziekten op te sporen en haar ijzergehalte vast te laten stellen. Een kleine week later wees de termijnecho uit dat Imke inderdaad al 13 weken en 2 dagen zwanger was.
Ongesteld en toch zwanger?
Heb je vragen over een prille zwangerschap, heb je bloedverlies of andere vragen? Dan kan je bij het Geboortecentrum terecht. Voor alle hulp die je als zwangere vrouw nodig hebt. Wij bieden een verloskundigenpraktijk voor jouw verloskundige in Amsterdam, een kraambureau en verschillende zwangerschapscursussen zoals zwangerschapsyoga en een bevallingscursus . Ook kan je bij ons terecht in ons echocentrum en bij het consultatiebureau. Al deze afdelingen werken goed met elkaar samen zodat we jouw de beste zorg kunnen bieden. Heb je interesse in onze hulp? Neem dan gerust contact met ons op voor meer informatie of om een afspraak te maken. Of schrijf je in via ons online inschrijfformulier.
Mary-Elliz Sheridan werkt sinds 1990 als verloskundige. Zij is mede oprichter van het Geboortecentrum en eigenaar van het Geboorte- en Kraamhotel. Zij heeft zo’n 3000 bevallingen begeleid en is zelf moeder van 3 volwassen kinderen.
Deze blogs zijn losjes gebaseerd op haar jarenlange praktijkervaringen.
Alle namen zijn uiteraard om privacy redenen gewijzigd.